بررسی ارتباط بین سطح سرمی اینترلوکین۱۵و۱۷با شدت پانکراتیت حاد

زمینه و هدف: تشخیص زود هنگام میزان شدت بیماری پانکراتیت حاد به علت مرگ و میر بالای موارد شدید آن و افزایش میزان بروز آن در سال‎های اخیر از اهمیت بالایی برخوردار است. از آنجا که اینترلوکین‎ها به تغییرات بدن سریعا واکنش نشان می‎دهند، هدف این مطالعه بررسی ارتباط بین سطح خونی اینترلوکین‎های 15 و 17 با شدت پانکراتیت حاد می باشد. مواد و روش‎ها: در این مطالعه مقطعی، 52 بیمار مبتلا به پانکراتیت حاد مورد مطالعه قرار گرفتند. برای کلیه بیماران معیارهای apache-ii و رانسون و اطلاعات پاراکلینیکی تکمیل شده و سطح سرمی اینترلوکین‎های 15 و 17 اندازه‎گیری شد. سپس ارتباط بین سطح سرمی اینترلوکین با شدت پانکراتیت حاد بر اساس معیارهای apache-ii و رانسون تعیین گردید. یافته‎ها: از بین بیماران مورد مطالعه 5/36 درصد مرد و 5/63 درصد زن بوده و میانگین سنی 06/61 سال بود. در بررسی ارتباط خطی بین سطح سرمی اینترلوکین 17 با شدت پانکراتیت حاد بر اساس معیار رانسون ارتباط معنی‎داری دیده شد (319/0=r، 021/0=p). در نمودار راک سطح خونی پروتئین واکنش گر سی و اینترلوکین 15 در تشخیص پانکراتیت ارزشمند نشان داده شده و به ترتیب حساسیت 3/92 و 8/78 و ویژگی40 و 48 درصد داشتند. نتیجه گیری: سطح سرمی اینترلوکین 17 در تعیین شدت پانکراتیت حاد بر اساس معیار رانسون به عنوان یک عامل مهم شناخته شد. ارزش تشخیصی سطح سرمی اینترلوکین 15 نیز باید با مطالعات بیشتر تأیید گردد.